Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΡΑΓΙΟΝΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΑΝ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΚΑΡΟΣ

Είναι κάποια βιβλία, που σε κερδίζουν από την πρώτη ματιά! Το εξώφυλλο τους, ο τίτλος, σε μαγνητίζουν και θες να τα κάνεις δικά σου. Αυτό έπαθα η μάνα, όταν πριν μερικές μέρες έμαθα ότι κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος το βιβλίο του πρωτοεμφανιζόμενου Drew Daywalt "Η μέρα που τα κραγιόνια τα παράτησαν", σε ελληνική απόδοση από τον Φίλιππο Μανδηλαρά και σε εικονογράφηση του αγαπημένου μας Oliver Jeffers. 
Η αλήθεια είναι ότι ο τίτλος μου κέντρισε το ενδιαφέρον εξαρχής. "Μα πώς μπορούν τα κραγιόνια να τα παρατήσουν" ή "από πότε τα κραγιόνια μιλούν" σκέφτηκα. Έτσι, την προηγούμενη εβδομάδα και με αφορμή τα γενέθλια του μεγάλου μου γιου, επισκέφθηκα το βιβλιοπωλείο της περιοχής μας, μπήκα μέσα, το κράτησα στα χέρια μου, το μύρισα (λατρεύω τη μυρωδιά των βιβλίων) και άρχισα να το ξεφυλλίζω... αυτό ήταν! Το αγόρασα!

Τα ευφάνταστα σκίτσα του Jeffers, είναι μαγικά. Τόσο οικεία στα μάτια των παιδιών, που θαρρείς ότι τα έχει ζωγραφίσει ένα πεντάχρονο! Η συνεργασία των Daywalt και Jeffers είναι τόσο πετυχημένη που δεν μπορείς παρά να το αγαπήσεις αυτό το βιβλίο! Η ιστορία είναι συναρπαστική, διασκεδαστική και χαρίζει άφθονο γέλιο στους μικρούς αναγνώστες, ενώ παράλληλα δίνει πολλά μηνύματα... τα χρώματα έχουν βασικό ρόλο στη ζωή μας. Η ζωγραφική είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την παιδική ηλικία. Καλλιεργεί τη δημιουργικότητά του και τη φαντασία τους. Πώς θα ήταν η ζωγραφική χωρίς κραγιόνια? Πώς θα ήταν η ζωή μας γενικότερα χωρίς χρώμα? Πώς θα ήταν οι σχέσεις χωρίς κατανόηση, συνεργασία και υποστήριξη?
Στο πρωτότυπο αυτό βιβλίο, τα χρώματα αποκτούν φωνή και κάνουν τη δική τους επανάσταση, διεκδικώντας τα θέλω τους με φωνή και άποψη! Τι θα κάνει ο μικρός Ντάνκαν  που αγαπούσε τη ζωγραφική, όταν μια μέρα ανοίγοντας την κασετίνα του, βρίσκει μέσα ένα σωρό γράμματα που όλα τους λένε το ίδιο: τα παρατάμε!
Το Μπεζ είχε κουραστεί να είναι η σκιά του Καφέ. Το Μπλε χρειαζόταν ένα διάλειμμα μετά από τόση δουλειά ενώ το Ροζ ζητούσε απλώς να χρησιμοποιηθεί. Το Πράσινο δεν είχε παράπονα αλλά ζητούσε να φιλιώσουν το Κίτρινο με το Πορτοκαλί. Τι λύση θα βρει ο Ντάνκαν προκειμένου να δει όλα του τα κραγιόνια ευτυχισμένα και ικανοποιημένα?

Ο γιος μου λάτρεψε την ιστορία! Νομίζω ήταν η πρώτη φορά που τον είδα να ξεκαρδίζεται στα γέλια με ένα βιβλίο και η πρώτη φορά που μου ζήτησε να του διαβάσω βιβλίο δεύτερη φορά απανωτά! Θαύμασε τα σκίτσα του Jeffers και νομίζω πως θα γίνουν πηγή έμπνευσης για τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες. Το βιβλίο "Η μέρα που τα κραγιόνια τα παράτησαν" είναι ένα βιβλίο που μπήκε στην καρδιά του και σίγουρα θα το διαβάζουμε ξανά και ξανά.
Μπορείς να διαβάσεις ένα απόσπασμα του βιβλίου εδώ και να το αγοράσεις με έκπτωση από εδώ. Κι αν θες τη γνώμη μου ένα τέτοιο βιβλίο δεν πρέπει να λείπει από την βιβλιοθήκη των παιδιών σου! Σίγουρα θα το λατρέψουν!
Συγχαρητήρια για ακόμα μία φορά στις εκδόσεις Ίκαρος που μας χαρίζουν τέτοια αριστουργήματα!
Σε γλυκοφιλώ,
Μαρία




CONVERSATION

2 Comments:

  1. Δεν το έχουμε το βιβλίο αυτό. Χα χα χα!!! Πώς μας ξέφυγε!!! Πόσο όμορφες προτάσεις έχεις κάθε φορά Μαράκι μου, γεμίζουμε τις βιβλιοθήκες μας, την ψυχή και το μυαλό μας! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου, πάντα με τον καλό το λόγο στα χείλη! Είναι φοβερό το βιβλίο, να το διαβάσετε οπωσδήποτε! φιλάκια πολλά

      Διαγραφή

Back
to top